Seni çok çok iyi anlıyor ve sabır diliyorum. Ben de bu sene 2 yakın arkadaşımı kaybettim. Bi tanesi çok taze oldu, hatta intihar etti. Bu süre zarfında ben de birkaç kez öldüğümü söyleyebilirim. Hani böyle içim çürümüş ve her şeyin anlamını kaybettiği günler ve saatler çok yaşadım. Buna rağmen hayata daha kökünden tutunmak gibi bi refleksif düşüncelere girdim. Özellikle intihar eden arkadaşımdan sonra. İnsan böyle şeylerde nasıl tepki vereceğini, ne düşüneceğini sağlıklı şekilde yapamıyor ilk zamanlar. Zaman her konunun ilacı derler ya işte. Her geçen gün beynim yaşananları bir yere oturtma çabasını eninde sonunda başarıyor ve hayat devam ediyor. Bu insanların yasını hayatım boyunca tutacağım, bu yasları asla bastırmayacağım. Çünkü hep aklıma gelecekler biliyorum. Hayat ve ölüm hep yanyana aslında, eğer bunun bilinciyle yaşayabilirsek, daha derin, kendimizce manası olan bir hayat sürdürebiliriz gibi geliyor. Bilmiyorum ya her şeye rağmen ölümle barışabilmek kolay değil. Bunun için çabalıyorum ama zor. Son birkaç yıldır anne ve babamın kardeşlerimin öldüğünü, öleceğini ve hayatın nasıl olabileceğini hayal etmek kendimi alamıyorum. Paylaşımın için teşekkürler. Bana da iyi geldiğini söylemeliyim. Hem de içimdikleri bi nebze dökmüş oldum. Sevdiklerimiz aslında ölmüyor. Uzay-zamanda sadece geride kalıyorlar. Biz ise, daha ilerlemeye devam ediyoruz. Yani kasedi geri sarsak hala yaşıyorlar aslında 🤍 çok sevgiler ve sabırlar tekrardan.
Evet kesinlikle onlar daima bizimle oluyor. Bir hocanın öğrencilerine kattıkları zaten de ömür boyu onunla birlikte kalıyor. Ya da arkadaşın için onunla geçirdiğin anlar, birlikte yaptıklarınız ve birbirinizden öğrendikleriniz de. Ölüm ve hayat iç içe, doğum ve ölüm dengeli bir şekilde belki de. Fakat işte yine de doğum gibi karşılayamıyoruz. Ailenin ölümünü düşündükçe özellikle. Nihayetinde bir yas. Zeynep Selvili hayatın ondan önce ve sonra olarak ikiye ayrıldığını söylüyor. Her yasla beraber artık bir şey eksilterek farklı şekilde devam ediyoruz yola. Size iyi gelmiş olmasına çok sevindim. Ben de size çok sabırlar dilerim. Allah rahmet eylesin arkadaşlarınıza, başınız sağ olsun
Seni çok çok iyi anlıyor ve sabır diliyorum. Ben de bu sene 2 yakın arkadaşımı kaybettim. Bi tanesi çok taze oldu, hatta intihar etti. Bu süre zarfında ben de birkaç kez öldüğümü söyleyebilirim. Hani böyle içim çürümüş ve her şeyin anlamını kaybettiği günler ve saatler çok yaşadım. Buna rağmen hayata daha kökünden tutunmak gibi bi refleksif düşüncelere girdim. Özellikle intihar eden arkadaşımdan sonra. İnsan böyle şeylerde nasıl tepki vereceğini, ne düşüneceğini sağlıklı şekilde yapamıyor ilk zamanlar. Zaman her konunun ilacı derler ya işte. Her geçen gün beynim yaşananları bir yere oturtma çabasını eninde sonunda başarıyor ve hayat devam ediyor. Bu insanların yasını hayatım boyunca tutacağım, bu yasları asla bastırmayacağım. Çünkü hep aklıma gelecekler biliyorum. Hayat ve ölüm hep yanyana aslında, eğer bunun bilinciyle yaşayabilirsek, daha derin, kendimizce manası olan bir hayat sürdürebiliriz gibi geliyor. Bilmiyorum ya her şeye rağmen ölümle barışabilmek kolay değil. Bunun için çabalıyorum ama zor. Son birkaç yıldır anne ve babamın kardeşlerimin öldüğünü, öleceğini ve hayatın nasıl olabileceğini hayal etmek kendimi alamıyorum. Paylaşımın için teşekkürler. Bana da iyi geldiğini söylemeliyim. Hem de içimdikleri bi nebze dökmüş oldum. Sevdiklerimiz aslında ölmüyor. Uzay-zamanda sadece geride kalıyorlar. Biz ise, daha ilerlemeye devam ediyoruz. Yani kasedi geri sarsak hala yaşıyorlar aslında 🤍 çok sevgiler ve sabırlar tekrardan.
Evet kesinlikle onlar daima bizimle oluyor. Bir hocanın öğrencilerine kattıkları zaten de ömür boyu onunla birlikte kalıyor. Ya da arkadaşın için onunla geçirdiğin anlar, birlikte yaptıklarınız ve birbirinizden öğrendikleriniz de. Ölüm ve hayat iç içe, doğum ve ölüm dengeli bir şekilde belki de. Fakat işte yine de doğum gibi karşılayamıyoruz. Ailenin ölümünü düşündükçe özellikle. Nihayetinde bir yas. Zeynep Selvili hayatın ondan önce ve sonra olarak ikiye ayrıldığını söylüyor. Her yasla beraber artık bir şey eksilterek farklı şekilde devam ediyoruz yola. Size iyi gelmiş olmasına çok sevindim. Ben de size çok sabırlar dilerim. Allah rahmet eylesin arkadaşlarınıza, başınız sağ olsun